Rowan met zijn vader Thijs
Geschreven door vader Thijs
Van ongeveer alle mensen die worstelen aan anorexia en boulimia is 10% tot 15% jongen of man. Het komt niet alleen voor bij jonge mensen zoals bij mijn zoon van 13 jaar, maar ook nog bij mannen die ouder zijn. Bij mijn zoon is orthorexia gediagnostiseerd, een afgeleide vorm van anorexia. Hij wilt profvoetballer worden maar hij maakt het zichzelf wel erg lastig zo. Ik heb een kort en krachtig verhaal geschreven en tips voor andere vader.
Thijs zijn zoon Rowan is gediagnostiseerd met orthorexia. Vader Thijs begrijpt niet dat zijn zoon niet inziet dat hij met deze manier van leven niet goed bezig is.
Mijn zoon vindt het moeilijk om gelukkig te zijn. Ik heb het idee dat mijn zoon Rowan het moeilijk vindt om gelukkig te zijn. Ikzelf vind het moeilijk te begrijpen dat Rowan, door deze manier van leven, zijn droom om profvoetballer te worden waarschijnlijk niet gaat verwezenlijken. En dat terwijl hij zelf denkt dat hij goed bezig is.
Op deze manier zal hij nooit zijn droom waarmaken om profvoetballer te worden! Rowan eet veel te weinig t.o.v. zijn actieve levensstijl en heeft veel moeite zich te ontspannen en verveelt zich snel als er niet geleerd of gevoetbald hoeft te worden. Hij heeft ontzettend veel moeite met onverwachte dingen. Bijvoorbeeld een wijziging van dagplanning of een ander gerecht. Voor mijn vrouw Angelique en mij is het avondeten een van de leukste momenten van de dag.
De lol is er af! Door alle aanpassingen die we hebben moeten maken en om er voor te zorgen dat Rowan toch genoeg eet is de lol er nu wel een beetje van af. Tijdens een gezinsuitje vind ik het gezellig om met z’n allen ook wat te eten en te drinken. Ook dit is, door de vele aanpassingen die we hebben moeten maken, een stuk minder gezellig. Maarja, je wilt ook dat je zoon wat eet!
Op sommige momenten gaat het ook heel erg goed! Rowan heeft al veel hulp gehad. Hij is opgenomen geweest en sinds kort heeft hij ook hulp van een ervaringsdeskundige coach. Ook een jongen die vroeger heeft geworsteld met een eetstoornis, anorexia om precies te zijn. Rowan probeert nu regelmatig andere dingen te eten. Rowan doet het goed op school en heeft veel vrienden op school en op de voetbal.
Ik heb veel geleerd over eetstoornissen. Het lastigste en het meest vervelende is dat op het moment dat je beseft dat het om een eetstoornis gaat, het al te laat is. Het is voor mij als vader heel erg moeilijk om mij te verplaatsen in iemand met een eetstoornis. Ik besef nu ook dat je er niet zomaar van af bent. Ik denk dat het super belangrijk is voor mijn zoon Rowan dat hij geholpen wordt door een ervaringsdeskundige coach. Voor ons als ouders is het cruciaal dat we duidelijke afspraken met hem maken en controleren dat hij zich hier ook aan houdt.
Mijn tip aan andere ouders! Blijf je kind onvoorwaardelijk steunen in zijn of haar strijd tegen de eetstoornis!
Bedankt! Thijs